ΕΡΓΟΘΕΡΑΠΕΙΑ

Εργοθεραπεία είναι η χρήση της σκόπιμης δραστηριότητας σε άτομα που η λειτουργικότητα τους έχει περιορισθεί, είτε από σωματικό τραυματισμό (κινητικές διαταραχές) είτε από ψυχοκοινωνική δυσλειτουργία, αναπτυξιακές ή μαθησιακές δυσκολίες, με σκοπό την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ανεξαρτητοποίηση, την πρόληψη των δυσκολιών και την προαγωγή της υγείας.

ΠΟΤΕ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ Η ΕΡΓΟΘΕΡΑΠΕΙΑ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ;

Η λεπτή κινητικότητα αφορά τους λεπτούς χειρισμούς των δακτύλων-χεριών, τις γραφοκινητικές δεξιότητες, την λαβή και τον έλεγχο του μολυβιού, τον έλεγχο του καρπού και του βραχίονα, την λαβή και χρήση του ψαλιδιού. Μέσω της εργοθεραπείας και εξατομικευμένων δραστηριοτήτων οι δυσκολίες αυτές εξαλείφονται και η καθημερινότητα του ατόμου γίνεται άκρως λειτουργική.

Η αδρή κινητικότητα αφορά την ικανότητα του ατόμου να εκτελεί δραστηριότητες που ενεργοποιούν μεγάλες μυϊκές ομάδες όπως βάδιση ή τρέξιμο, π.χ. να πετάει/πιάνει την μπάλα, την ισορροπία, τον κινητικό συντονισμό και την εφαρμογή εναλλασσόμενων κινητικών εντολών.

Ο εργοθεραπευτής με την χρήση ειδικού εξοπλισμού παρεμβαίνει στις διαταραχές αδρής κινητικότητας δίνοντας πάντα οδηγίες εφαρμογής τους και στη καθημερινότητα του ατόμου με την βοήθεια των οικείων του.

Ο οπτικοκινητικός συντονισμός είναι η ικανότητα του ατόμου να χρησιμοποιεί ταυτόχρονα τα μάτια και τα χέρια του. Η δεξιότητα αυτή βοηθάει μετέπειτα το παιδί στο γράψιμο.

Στις συνεδρίες εργοθεραπείας πραγματοποιούνται δραστηριότητες ενίσχυσης του οπτικοκινητικού συντονισμού π.χ. παιχνίδι με στόχο, λαβύρινθο κ.α.

Διαταραχές στην οπτικοχωρική αντίληψη έχουν να κάνουν με δυσκολίες στην οργάνωση των οπτικών πληροφοριών σε πρότυπα με νόημα π.χ. παζλ και στην εμπέδωση των αλλαγών που συμβαίνουν καθώς τα αντικείμενα περιστρέφονται ή κινούνται στο χώρο. Η δεξιότητα αυτή βελτιώνεται μέσω της εργοθεραπείας.

Δυσκολίες που έχουν να κάνουν με φτωχή οπτική, ακουστική και λεκτική μνήμη, αντίληψης των χρωμάτων και σχημάτων αλλά και της χρήσης καθημερινών αντικειμένων. Επίσης, δυσκολίες που αφορούν τον χωρικό και χρονικό προσανατολισμό, την οπτική αντίληψη, την κατάκτηση δεξιοτήτων και την οργάνωση της λογικής σκέψης άπτονται εργοθεραπευτικής παρέμβασης.

Για παιδιά που θα χαρακτηρίζαμε «επιλεκτικά» στη σίτιση τους με περιορισμένο διατροφολόγιο ή με δυσκολίες στην στοματική επεξεργασία όπου μπορεί να παρουσιάζουν άρνηση στη χρήση των εργαλείων σίτισης ο εργοθεραπευτής είναι ο ειδικός όπου μπορεί να αξιολογήσει και να παρέμβει μέσω της αισθητηριακής ολοκλήρωσης.